Swaziland, Hlane Royal park PART II

vanmorgen werd ik wakker en ik voelde me top. ik heb weer eens kunnen bonken, nekpijn van die dike kussens. We hoorden gisteravond dat de wandeling niet door ging, dus zijn maria sven mams en paps zelf gaan lopen toen ik nog heeeeerlijk in mn huis aan het slapen was. Ze hebben niet v eel wild gesopt, wat hertjes en zwijntjes die uit hun holletjes kwamen. Ik heb niks gemist dus. Na het lopen van hun en het gezamelijke ontbijt, tot Sven zijn grote vreugde sliep hij in huisje BO2. We hadden nog geen echt plan voor vandaag. Sven zn favorite spelletje op de PlayStation is Call of Duty Black Ops 2, BO2 dus. Daarom MOEST hij daar ook slapen. Maar g oed, we zijn relaxt begonnen, en toen de auto weer in gestapt om eens wat rond te rijden in Hlane. Niemand had kunnen voorzien wat er toen gebeurde, het was alsof we alle vijf engeltjes mee hadden. Vijf meter voor de auto stak namelijk een hele kudde olifanten over. Het waren enorme joekels, en er was zelfs een baby olifantje. Weer een dier kunnen afstrepen van de mini-five lijst. Het was werkelijk prachtig om te zie3n. We hoopten zo dat t grote wild zouden tegen komen, en ineens uit het niets waren ze daar. Een kudde van vier olifanten stak pal voor de auto over. De sfeer zat er helemaal in, het was geweldig. Toch nog olifanten gezien, we waren al bang dat we het grote wild niet zouden zien, onze vakantie loopt immers bijna ten einde. Bij de receptie aangekomen hebben we een flinke kop koffie en een pannenkoekje genomen om van de schrik te bekomen, iedereen had de adrenaline door zijn lijf gieren. En toen kwam er nog een hoogte punt. Papa en mama hadden besloten dat we op leeuwen safari zouden gaan. Na de toch wel mislukte avond safari hadden we niet het volste vertrouwen, het is natuurlijk een game-drive. Het gaat om winnen of verliezen. Zie je groot wild, dan heb je gewonnen. Bij de nachtsafari hadden we duidelijk verloren, maar goed, wie niet waagt, wie niet wint. En dus zijn we met zn vijfen om 2 uur inde Safari truck gestapt. Samen met vier portugezen en onze gids die ook chauffeur en ober speelde, Johannes. Hlane Royal park is verdeeld in verschillende secties, we begonnen in de Rhino sectie. We hadden een lekker vaartje, en ineens stapte Jo op de rem. Kijk zegt hij, daar liggen drie witte neushoorns. Johannes probeerde de 4X4 dichterbij te krijgen. Toen stapte hij ineens uit. Kom, gebaard hij. En wij hadden echt zo iets van HUUUUH. Maar hij deed het echt, we mochten naar de Rhino's toe lopen!! Drie meter was het , drie tot vijf meter. We stonden er tussen in, een vader, een moeder en een kind. Drie Rhinos. Het was fantastisch. Niemand had druven dromen dat we er langs zouden mogen lopen. Wat een mooie beesten. Het was vreselijk spectaculair en de adrenaline meter stond rood gloeiend. Na wat mooie fotos gemaakt te hebben liepen we naar de truck terug. Maar we mochten van Jo niet instappen. Hij was defect. Daar stonden we dan, midden in de bush met Rhino's om ons heen. Te wachten op een nieuwe truck. Gelukkig had Johannes via de 'bakkie' ( een portofoon ) contact gezocht met de receptie, en kwam er snel een nieuwe truck. We konden door ! Weg uit het rhino gedeelte, eindbestemming : de leeuwensectie. Maar we hadden vertraging, een hele kudde giraffes stonden langs de weg. Een ook weer een kleinte. De mini five lijst wordt stees kleiner. De giraffe waren niet heel dichtbij, maar toch sloeg de adrenaline meter op tilt. Even wachten, we hebben dus al olifantenm, rhino's en giraffen gezien. Ik en mama waren weg van de Giraffe. Wat zijn ze mooi, en zo vreselijk groot. De hele truck werd er stil van. Toen we door waren gereden naar de eindbestemming gingen de luiken van e truck dicht. We waren door het hek, en iedereen stond op scherp, we waren nu in het leeuwen gebied. De portugese dame had oog voor groot wild. Ze zag de griraffe, en ook hier beval ze Johannes na een klein half uurtje tot stoppen. Ze had leeuwen gezien. Dit was erg knap want je kon alleen de oren zien. Omdat ze dus in het hoge gras lagen. Jo goodie de 4X4 stand om en reed dwars door het gras heen. De leeuwen lagen op 5 meter voor de truck, dit was te vet. Er schoot ineens een mannetjes leeuw uit het gras omhoog. Iedereen was onder de indruk. Voordat we vertrokken waren, had Johannes gevraagd wat we wilden drinken. En dit vond hij het juiste moment om voor ober te spelen en hij serveerde ons een lekker koud colaatje. Tussen de leeuwen hebben we een colaatje gedronken, dit was te bizar voor woorden. Vier leeuwe, dire vrouwtjes en 1 mannetje hebben we mogen zien. Jo zei dat hij ook wel eens dagen rijdt zonder ook maar iets te zien, we hadden dus onwijs veel geluk. in het leeuwen deel liepen ook olifanten en krokodillen. En het leek wel alsof vandaag alles mee zat. Een kudde van zeven olifanten stond pal naast de Jeep. 1 joekel van een mannetje en heel wat kleintjes. Ze gingen vrolijk door en staken over om lekker een happie te doen. Ze stonden te grazen. En ineens hadden ze ons door. Het grote mannetje liep op de Jeep af. Mama vertelde me later dat ze vrij bang was omdat Jo de motor ook nog uit had staan. Gelukkig kwam hij zijn jong halen. Johannes wist ons te vertellen dat ze zouden gaan drinken. En hij had nog gelijk ook, niets kon onze dag nog verpesten. We zijn naar de drinjkpool gegaan en ja hoor, na een paar minuutjes kwamen de olifanten drinken. Het kleinte als eerst, het w as zoooo schattig met dat mini slurfje. De krokodillen op de rotst leek het niets te interesseren en sliepen rustig verder. Wij inde auto zaten stijf van spanning, zo veel olifanten stonden om ons heen. Deze dag gaan we nooit meer vergeten. Het was fantastisch, Johannes heft ons meer dan een half uur op pad meegenomen om de olifanten te zien drinken. Vet over tijd kwamen we terug bij het hoofdkamp. We moesten even bijkomen, he he , wat hadden wij veel gezien vandaag. En wat een indruk had alles op ons achter gelaten. We hebben deze avond nog maar over 1 ding gepraat. Dat we zoveel dieren van zo dicht bij in zon korte tijd zouden zien, dat had niemand durven hopen.

Morgen gaan we weg uit Swaziland, we gaan naar het Kruger.


Groetjes uit Swaziland